Voldoen aan “de norm”

Heb jij ook een eigenwijs kind of een druk, beweeglijk kind dat op school niet voldoet aan “de norm”? Dan wil ik je gerust stellen dat “de norm” niet hetzelfde is als “normaal”.

De norm is slechts een gemiddelde en daar horen steeds afwijkingen bij, afwijkingen zijn normaal dus!

Meestal krijgen deze kinderen een label opgeplakt, ze worden gezien als een kind met een “stoornis”. Het kind wordt helemaal uit zijn kracht gehaald. Ouders worden onzeker en focussen zich op het lastige gedrag, ze zien de uniciteit en kwaliteiten van hun kind niet meer. Want hun gedrag is soms moeilijk, zeker op school, waar ze volgzaam moeten zijn.

Er worden middelen gezocht om hen in het onderwijssysteem te laten passen, desnoods via medicatie….

Aandacht voor diversiteit

Hoe mooi zou het zijn als we stoppen met oordelen over onze kinderen die zich anders ontwikkelen en als we durven vertrouwen op hun natuurlijke ontwikkeling?

Hoe mooi zou het zijn als het onderwijssysteem kinderen de ruimte zou geven om te mogen zijn wie ze zijn, om trouw te blijven aan zichzelf?

Hooggevoelig

Als Talentenfluisteraar merk ik dat het vaak gaat het over hooggevoelige kinderen die een label opgeplakt krijgen. Dat is geen toeval. Hooggevoeligen hebben een sterke intuïtie en hebben de behoefte om dichtbij zichzelf te blijven, hun natuurlijke eigen tempo te volgen. Ze kunnen zich moeilijk conformeren.

Het doet hen zoveel deugd als ik het unieke in hen benoem, hun aangeboren kwaliteiten. Zoals het ervaringsgericht leren, het leren door te doen. Hun enorme empathisch vermogen en hun bijzondere creativiteit : deze mensen hebben we juist nodig in de toekomst!

Kijken door een waarderende bril

We moeten anders naar deze kinderen kijken om hen volledig tot bloei te laten komen. Wat maakt dit kind uniek en wat heeft het kind nodig om deze kwaliteiten te ontwikkelen?

Als we de eigenheid stimuleren, gaat het kind durven opkomen voor zichzelf, in zichzelf geloven. Een leven vol zelfvertrouwen, dat gunt toch iedere ouder aan zijn kind?

Als ouders ook hun verwachtingen zouden afstemmen op de natuurlijke, aangeboren kwaliteiten zouden er veel minder kinderen schoolmoe worden.

Iedereen wil erbij horen, mét specifieke kwaliteiten. We moeten accepteren dat iedereen anders is, ook onze kinderen. Zodat ze leider worden van hun eigen leven en niet vervreemden van zichzelf om een volgzaam schaap te worden.

“Afwijkend” gedrag geeft juist kleur aan de wereld!